-
1 naukow|y
adj. 1. (związany z wiedzą) [dyscyplina, ekspedycja, eksperyment, metoda, nagroda, postęp, teoria, terminologia, wiedza] scientific; [badania, osiągnięcia, publikacja, współpraca] scientific, academic- czasopismo naukowe a scientific a. an academic journal- biblioteka naukowa a scientific a. an academic library- literatura naukowa scientific a. academic literature- odkrycia naukowe scientific discoveries- pracownik naukowy a researcher, a research worker- stopień/tytuł naukowy a university a. an academic degree/an academic title- towarzystwo naukowe a learned society- mieć ambicje naukowe to aspire to a scientific a. an academic career- wykorzystywanie zwierząt do celów naukowych the use of animals for scientific purposes- nie ma dowodów naukowych na to, że… there is no scientific evidence to prove that…- wybitne dzieło naukowe an outstanding piece of scholarship- poświęcić się karierze naukowej to devote oneself to an academic a. a scientific career- mieć a. prezentować naukowe podejście do zagadnienia to be scientific in one’s approach to a problem- poglądy te nie mają podstaw naukowych there is no scientific basis for these ideas- zajmować się pracą naukową to be engaged in scientific work a. pursuits, to do scientific work; (na uczelni) to be engaged in academic work a. pursuits- z naukowego punktu widzenia from a scientific point of view- w środowisku naukowym in the scientific a. academic community, in scientific a. academic circles- przedstawiciele polskiego życia naukowego representatives of Polish science and humanities2. (edukacyjny) placówki naukowe research a. higher educational establishments- podróż naukowa a study tour a. trip- pomoce naukowe study aidsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naukow|y
См. также в других словарях:
wizytator — m IV, DB. a, Ms. wizytatororze; lm M. wizytatororzy ( owie), DB. ów «osoba dokonująca wizytacji, zwierzchnik lub urzędnik wizytujący podległe placówki (zwłaszcza szkoły, zakłady naukowe)» Wizytator szkolny. Wizytator z ramienia ministerstwa. ‹łac … Słownik języka polskiego
